Nosówka u kotów – niebezpieczna choroba
Niewielu właścicieli zwierząt domowych zdaje sobie sprawę z niebezpieczeństw, które niesie ze sobą zachorowanie kota na nosówkę. Dowiedz się, na co zwracać uwagę i co ważniejsze, jak zapobiegać chorobie i chronić kota.
Jak rozpoznać nosówkę?
Nosówka u kota objawy mogą obejmować gorączkę, letarg, utratę apetytu oraz wymioty i biegunkę. Letarg i problemy z nastrojem mogą być trudne do wykrycia u kotów, które zazwyczaj spędzają większość czasu na drzemce, ale jeśli kot nie okazuje zainteresowania zabawkami, które zwykle lubi lub wydaje się unikać kontaktu z Tobą, mogą to być oznaki tego, że nie czuję się dobrze. Wirus nosówki powoduje również wyraźny spadek liczby białych krwinek, pozostawiając chore koty podatne na wtórną infekcję bakteryjną. Wirus uszkadza także jelita i atakuje szpik kostny oraz węzły chłonne zakażonego zwierzęcia. Kiedy ciężarne kotki są zarażone, ich kocięta mogą urodzić się martwe lub cierpieć na inne nieprawidłowości rozwojowe. Niektóre kocięta zakażone w późniejszym okresie ciąży lub krótko po narodzinach mają szanse na przeżycie, ale wirus może wpływać na rozwój ich mózgu.
Leczenie
Nosówka kotów to szybko działająca i potencjalnie śmiertelna choroba, dlatego przy pierwszych oznakach infekcji należy zabrać kota do weterynarza. Pomimo faktu, że układ odpornościowy kota jest czasami w stanie samodzielnie zwalczyć nosówkę, większość kotów, które nie są leczone, nie jest w stanie przeżyć początkowych skutków choroby. Leczenie nosówki kotów oznacza hospitalizację, ponieważ inwazyjne bakterie jelitowe należy zwalczać antybiotykami, a w szpitalu dla zwierząt można kontrolować odwodnienie. Celem leczenia jest zwalczanie wtórnych infekcji bakteryjnych, zapobieganie postępowi choroby i stabilizacja stanu zdrowia kota. Jeśli się powiedzie, choroba w naturalny sposób zniknie z organizmu kota. Koty, które przeżyją nosówkę, są odporne na tę chorobę do końca życia.
Zapobieganie
Szczepienie jest najskuteczniejszym środkiem zapobiegawczym przeciwko nosówce kotów. Kocięta mogą rozpocząć szczepienia po 12 tygodniu życia, a szczepienia są kontynuowane przez całe życie kota, co 1-3 lata w zależności od lekarza weterynarii. Ponadto ograniczenie kontaktu z nieznanymi i potencjalnie zakażonymi kotami może zmniejszyć ryzyko zarażenia się chorobą, zwłaszcza jeśli kot nie jest zaszczepiony lub jest bardzo młody.
Najnowsze komentarze